Rozwód i separacja, czyli różnice zdań
Na początku należało by sobie uświadomi, w jaki sposób prawo polskie patrzy na rozwód i separację. Jak nietrudno się domyślić są to dwie odrębne od siebie instytucje prawne, mające świadczyć o różnym stopniu rozpadu pożycia w małżeństwie. Zastosowanie mają tu także zupełnie inne przepisy prawa opiekuńczego i rodzinnego. Problem nie jest jednak, gdy małżonkowie chcą oboje tego samego, tylko w przypadku gdy jedna strona wnosi o separacja, a druga upiera się przy rozwodzie. Co na to prawo i sędzia? O tym poniżej.
Co jest ważniejsze?
Wyobraźmy sobie sytuację, gdzie do sądu składane są dwa wnioski. Jedna ze stron wnosi o separację, druga o rozwód. Oba dokumenty posiadają uzasadnienie, które są dopuszczalne. W tym wypadku sędzia stwierdzi rozwód. Jednak, gdy tylko wniosek o separacje posiada dopuszczalne argumenty, to prawo przychyli się do jego powództwa. Każde z tych rozwiązań ma jednak swoje indywidualne przesłanki, które umożliwiają lub zabraniają urzeczywistnienia konkretnego rozwiązania.
Rozwód
Podstawą do złożenia wniosku rozwodowego jest faktyczny, zupełny i trwały rozpad małżeństwa. Według litery prawa następuje to w momencie, gdy zostaną zerwane trzy podstawowe więzi pomiędzy małżonkami tj. więź fizyczna, duchowa (zwana też emocjonalną) i gospodarcza. Rozpad ten musi następować w dłuższym czasie, a nie być konsekwencją jednorazowej decyzji. Nie może także zajść podejrzenie, że w przyszłości oboje tych ludzi może na nowo połączyć miłość.
Sąd nie udzieli parze rozwodu, jeśli:
– w jego wyniku mogło by zostać naruszone dobro małoletnich dzieci zrodzonych z tego małżeństwa,
– jeśli wyrok potwierdzający wniosek kłócił się z zasadami właściwego współżycia społecznego (zagrożenie interesu lub dobra współmałżonków np. nieuleczalna choroba jednej ze stron postępowania),
– z żądaniem wystąpił małżonek winny rozpadu małżeństwa (do tego musi być zgoda drugiej ze stron postępowania – zasada jednomyślności).
Separacja
Także i tutaj, jak to ma również miejsce w przypadku rozwodu, musi nastąpić całkowite zerwanie więzi fizycznych, duchowych i gospodarczych pomiędzy małżonkami. Jednak w odróżnieniu od wcześniejszego przykładu, nie jest to proces trwały. Mówiąc najprościej, kiedy istniej realne prawdopodobieństwo, że to małżeństwo może na nowo się połączyć, orzeka się separację. Warto również zaznaczyć tu podstawową różnicę pomiędzy tymi dwoma pojęciami. Separacja w porównaniu do rozwodu nie powoduje, że małżeństwo zostaje zerwane. Przenosi ona natomiast tą instytucję pożycia ludzi dorosłych w stan zawieszenia, gdzie można próbować dokonać naprawy związku.
Separacja więc nie zostanie udzielona, kiedy:
– strony jednogłośnie i zasadnie wnoszą o rozwód,
– sąd nie dostrzega szans na odbudowę małżeństwa,
– powód zawarty we wniosku o jej udzielenie jest bezzasadny,
– o separacje występuje osoba winna rozpadu więzi małżeńskich i nie ma ona zgody drugiej strony.
Artykuł powstał we współpracy z serwisem adwokatmecenas.eu
